Bij de oprichting in 1822 wordt de zetel van de Société Générale des Pays-Bas pour favoriser l'industrie nationale gevestigd in de Warandeberg, een ook dan al prestigieuze wijk niet ver van de officiële instellingen van het land. In 1904 koopt de bank, die aan de basis ligt van de Generale Maatschappij van België en van het huidige BNP Paribas Fortis, een eerste gebouw in de Koningsstraat. In 1922 vervoegen andere aanpalende gebouwen het patrimonium van de instelling. In 1972 wordt het architecturale complex volledig herwerkt, maar de restauratie gebeurt volgens de stedenbouwkundige regels van de 18de-eeuwse keizerin Maria-Theresia van Oostenrijk. Binnen roepen enkele prestigieuze salons de sfeer van destijds op. Terwijl de Koningszaal versierd is met de portretten van de opeenvolgende Belgische vorsten, hangen in de Lotharingenzaal twee wandtapijten met de wapens van keizer Frans van Lotharingen en zijn echtgenote keizerin Maria-Theresia van Oostenrijk.  Andere wandtapijten - in feite een hele reeks, tussen 1742 en 1763 geweven in het atelier van de Gebroeders Van der Borcht, tooien met taferelen uit het leven van Mozes de muren van de Wandtapijtengalerij. Deze ruimten met een rijk verleden zijn unieke vergaderzalen voor de cliënten en de medewerkers van de bank.

Begin jaren 1970 bouwde de Generale Maatschappij (nu BNP Paribas Fortis) een nieuw hoofdkantoor op een steenworp van het Paleis voor Schone Kunsten in Brussel. Hugo Van Kuyck, Pierre Guillissen, Christian Housiaux en Jacques Boccard werden aangeduid als architecten voor het project. Het interieur werd ontworpen door Jules Wabbes en Christophe Gevers. Het functionalistische complex kreeg twee vierkante zwarte torens die op een gemeenschappelijke sokkel van grijze steen rustten. Aangezien het gebouw, dat in 1980 werd voltooid, niet meer voldeed aan de huidige normen, werd het afgebroken om plaats te maken voor het huidige gebouw, dat in 2021 werd geopend. Het project werd toegewezen aan Baumschlager Eberle Architekten, Styfhals & Partners en Jasper-Eyers Architects. Ze tekenden voor Brussel een opvallend eigentijds gebouw met gevels die worden onderbroken door een opeenvolging van verticale kolommen in wit geprefabriceerd beton, ingelegd met smaragdgroene mineralen. De alomtegenwoordige rondingen zijn nog duidelijker aanwezig op de binnenplaats en op de hoofdtrap, die lijkt te zweven. Het architectenteam behield daarnaast een belangrijk onderdeel van het oude gebouw, namelijk de kofferzaal van Jules Wabbes. Ze is uitzonderlijk toegankelijk en huisvest het door de architect ontworpen historische meubilair.