Architect Albert Dumont tekende de plannen voor het gebouw, dat tussen 1896 en 1904 aan de zijkant van een zandgroeve werd gebouwd. Hij ontwierp een gebouw van 4.267 m² met twee gebogen vleugels. Hij onderscheidde zich van de lokale traditie door de Franse neorenaissancestijl toe te passen en te spelen met roze graniet uit de Vogezen, Franse kalksteen uit Euville en Savonnières, baksteen en arduin. Ongeveer twintig kunstenaars, onder wie Julien Dillens, Paul Dubois, Victor Rousseau en Jef Lambeaux, werkten aan de rijke decoratie van de gevels en de binnenplaats. Binnen werkten vader en zoon Cluysenaar, Jacques de Lalaing en Albert Ciamberlani aan de decoratie van de grote zaal, waar bustes van voormalige burgemeesters werden tentoongesteld. Eugène Broerman versierde de raadzaal, Fernand Khnopff en het echtpaar de Rudder de trouwzaal en Omer Dierickx de Europazaal. Émile Fabry schilderde De vier seizoenen in de twee vestibules die grenzen aan de centrale trap. De Cereszaal dankt haar naam aan de imposante marmeren schouw waarin een Ceresbeeld van Égide Rombaux is verwerkt. De klokkentoren en zolder zijn open voor het publiek. De zolderverdieping biedt een ongekend uitzicht op de Europazaal en de indrukwekkende dakstructuur. Vervolgens kun je de laatste 156 treden beklimmen naar het 'terras' van de klokkentoren en het adembenemende panorama. (Beschermd – 08/08/1988)