In de volksbuurten zien we een verschuiving van de typische art nouveau van de burgerwoningen naar appartementsgebouwen, winkels, scholen, cafés, bioscopen, enzovoort.

Art nouveau, met zijn etalages, houtwerk, glas-in-loodramen en versieringen, is hier te bewonderen door de ogen van de meer bescheiden lagen van de bevolking.

Verschillende architecten omarmen deze stijl, evenals ambachtslieden: timmerlieden, goudsmeden, steenhouwers, glazeniers ...

Er zijn maar weinig overblijfselen van deze volkse art nouveau; toch hebben enkele werken de grote bouwwoede en de vastgoeddruk van het stadscentrum overleefd. Deze werken kunnen (her)ontdekt worden midden in een winkelstraat, aan de rand van een drukke verkeersweg, op voetpaden...

Ver weg van de "totale art-nouveauwoningen”, zijn ze de getuigen van een filosofie die pleit voor een architectuur die met de tijd meegaat en aan alle sociale klassen kan worden aangepast.