Ooit werd het huis bekroond door een barokke halsgevel, maar in het derde kwart van de 19^e eeuw kreeg het een neoklassieke gevel. Het is ongetwijfeld de gelijkvloerse verdieping in geometriserende art-nouveaustijl die het gebouw vandaag de dag onderscheidt. Deze werd in 1904 ontworpen door architect Léon Sneyers. De houten winkelpui rust op een sokkel van hardsteen. Kleine houten roeden verdelen het bovenste deel van het raam onder de lamberkijn die dienst doet als luifel. Een liervormig motief is versierd met glas-in-loodramen. Vandaag de dag staat deze gelijkvloerse verdieping vol met prullaria die zijn verzameld door een Brussels echtpaar. De tentoonstelling is gewijd aan de "Vergeten art-nouveaukunstenaars: Val Saint Lambert, Léon Ledru, Arthur Craco en Léon Sneyers" en toont hun actieve deelname aan de verspreiding van de Belgische art nouveau in binnen- en buitenland.