De Moderne Wijk bestaat uit 275 woningen - meer dan de helft van de oorspronkelijk geplande 500 - en is het werk van architect Victor Bourgeois, die op slechts 25-jarige leeftijd tussen 1922 en 1925 de bouw van het complex leidde, in samenwerking met Louis Van der Swaelmen. Na voltooiing werd de Wijk bekroond met de Grand Prix op de Parijse Wereldtentoonstelling voor decoratieve kunsten in 1925, waarmee de ontwerper internationale erkenning kreeg. Ze wordt trouwens veel geciteerd in architecturale werken.
Victor Bourgeois was ervan overtuigd dat de tuinwijk zou bijdragen aan het ontstaan van een nieuwe stad, en hij ontwierp functionele woningen - appartementen of eengezinswoningen - omgeven door groen. Vandaag worden die huizen bewoond als sociale woningen, waarmee het oorspronkelijke doel om te voorzien in een collectieve woonbehoefte wordt bestendigd.
De Wijk is een waar pleidooi voor "kubistische" architectuur in België en een lichtend manifest van het internationale modernisme. Ze heeft een grondplan met korte straten, doodlopende straten, pleintjes en squares. Deze ruimtes zijn ontworpen om groene zones te kunnen aanleggen - gazons, bomen, struiken, heggen - waar bewoners elkaar kunnen ontmoeten en van elkaars gezelschap kunnen genieten.