De site van het Jubelpark, met bijhorende gebouwen, werd aangelegd ter ere van de vijftigste verjaardag van de Belgische onafhankelijkheid in 1880. De rechtervleugel, die afbrandde en in de jaren 1950 werd herbouwd, huisvest de Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis en hun rijke collecties oude kunst van de prehistorie tot de 20ste eeuw. Sinds 2017 herbergen de musea het volledige meubilair van juwelenhuis Wolfers, voorheen gevestigd in de Arenbergstraat. De vitrines en toonbanken zijn ontworpen door Victor Horta en zijn teruggebracht naar hun oorspronkelijke indeling, inclusief de originele kozijnen. De zorgvuldig gerestaureerde meubels in Cubaans mahoniehout, de bronzen ornamenten en de binnenbekleding vormen een uniek geheel. Bezoekers kunnen de harmonie bewonderen die wordt gecreëerd door de roodachtige bruintinten van het kostbare hout in combinatie met het donkergroene fluweel, de zachtpaarse muren en de gouden accenten van het beslag. Het kleurenpalet weerspiegelt de invloed van Parijs, terwijl de lijnen, die afgezwakt en discreter zijn, de komst van de art deco aankondigen. Kunstwerken, glaswerk, keramiek, ivoor en sieraden hebben een art-nouveaudecor gevonden dat hun makers waardig is. Veel van de creaties van Philippe Wolfers zijn hier in al hun finesse te bewonderen. 

De rondleidingen nemen de bezoekers mee naar de Horta-Wolferszaal (winkel Broeders Wolfers) en de art-nouveaucollectie van het Museum voor Kunst en Geschiedenis.

In het Jubelpark staat een paviljoenLe toit en pavillon est un toit à quatre versants droits couvrant un corps de bâtiment de plan sensiblement carré. La lucarne en pavillon est une lucarne dont le toit est en pavillon. ontworpen door Victor Horta, dat hij bouwde als een klassiek geïnspireerd "tempietto". De aedicula staat op een kleine grasheuvel en werd tussen 1891 en 1897 door de Staat gebouwd om er een monumentaal werk van de beeldhouwer Jef Lambeaux in onder te brengen. Het werk veroorzaakte controverse in de katholieke pers, maar het project ging toch door. De unieke ruimte, met een mozaïekvloer en muren bedekt met witte Euvillesteen en platen uit geel marmer uit Siena, is het decor voor een enorm bas- en hoogreliëf van 12 x 8 meter, vervaardigd uit zeventien blokken carraramarmer. Het beeldt de stadia van het menselijk leven uit, zijn geneugten en tegenslagen, gedomineerd door de figuur van de dood die de figuur van Christus aan het kruis overstijgt, in de vorm van expressieve, dynamische allegorische scènes. (Beschermd 18/11/1976)