In 1977 besloot de Université Libre de Bruxelles een groot universitair ziekenhuiscomplex te bouwen buiten de ring, op het grondgebied van Anderlecht. In 1995 werd een nieuw gebouw aan het complex toegevoegd om het Geneeskundemuseum te huisvesten. Terwijl de meeste medische musea ter wereld oude instrumenten, apparaten of portretten van beroemde artsen tentoonstellen, heeft het museum in Brussel een origineel erfgoed dat voornamelijk bestaat uit kunst en archeologische voorwerpen die de geneeskunde in de kunst en geschiedenis illustreren. Het museum verzamelt een collectie van 4000 voorwerpen die een ander licht werpen op de ontwikkeling van de medische wetenschap: schilderijen, miniaturen, gravures, lithografieën, oude boeken, amuletten, beeldjes, medicijndoosjes, plattelandsapotheken en chirurgische instrumenten. Zeven tentoonstellingszalen illustreren medische praktijken en de kunst van het genezen, die begon als een magisch-religieuze kunst, vervolgens rationeel werd in de Grieks-Romeinse periode, voordat het wetenschappelijk werd toen artsen en kunstenaars uit de renaissance zich gingen interesseren voor anatomie. Het museum heeft ook een collectie 19e-eeuwse anatomische wassen beelden, de ‘Spitzner Enfer’-zaal, die toegankelijk is voor een gewaarschuwd publiek en representatief is voor de ziekten en chirurgische technieken uit die tijd.