De fanfare Chasseurs de Prinkères zet een oude Brusselse folktraditie voort (en verwijst naar de Prinkherenjagers; een "prinkheer" is een “meikever” in het Brussels). De Prinkherenjagers waren vrolijke zwanzeurs (Brussels dialect voor “feestvierder, grapjas”) die zich verenigden en elk jaar in de maand mei vanuit het centrum van Brussel, de Marollen en de Havenwijk in een stoet, voorafgegaan door een fanfare uitgedost in kostuum, op pad gingen richting Ukkel-Sint-Job onder het voorwendsel meikevers te gaan vangen, een insect dat indertijd als schadelijk werd gezien. Deze optochten golden als opmerkelijke folklore in Brussel. Deze Brusselse volkstraditie was in de loop van de 19e eeuw bijzonder goed ingeburgerd, maar doofde geleidelijk uit en verdween kort na de Eerste Wereldoorlog. In de jaren 1970 kende ze een eerste heropleving onder de vereniging van de Bergspelers, gevestigd in de wijk van Sint-Job, alvorens opnieuw in de vergeethoek terecht te komen. In 2014 werd de fanfare opnieuw samengeroepen en kwam de eerste parade er naar aanleiding van de 2e editie van “Homborch viert feest”. Hoewel de fanfare in Ukkel gevestigd is, treedt ze veelvuldig op in Brussel en daarbuiten (carnavals). De huidige groep bestaat uit een dozijn amateur koper- en percussiemuzikanten van alle leeftijden en niveaus. Het repertoire komt voornamelijk uit de Brusselse folklore, maar strekt zich ook uit tot internationale en zelfs Zuid-Amerikaanse folklore. De jagers nemen ook deel aan de Sint-Verhaegenstoet, het jaarlijkse studentenfeest van de Université libre de Bruxelles en de Vrije Universiteit Brussel. Daarnaast animeren ze ook het kleden van Manneken Pis. Het doel van de fanfare is om de band met onze collectieve geschiedenis te herstellen en om straat-, wijk- en buurtfeesten op traditionele wijze, met stoeten en muziek, tot leven te brengen.