Het gehucht Stockel was een van de ontwikkelingscentra van de gemeente Sint-Pieters-Woluwe. Onze wandeling rond het Dumonplein voert ons langs een aantal mijlpalen van de stedelijke ontwikkeling in dit deel van het Brussels Gewest:

• de Stockelkerk en het gebruik van beton en glas-in-loodramen voor de bouw ervan;
• het metrostation en zijn fresco van 140 personages uit de Kuifje-albums, ontworpen door Hergé zelf;
• de Vriendschapswijk, waar het ontwerp van de wooneenheden gekoppeld is aan de ambitie om valide en mindervalide mensen samen te laten wonen. Onder invloed van de bewegingen van 1968 neemt de participatieve architectuur afstand van hoogbouw en keert ze terug naar kleinere volumes, waardoor het een dorpse aanblik biedt. De straatnamen weerspiegelen ook de kleuren van de gevels.