De Sint-Jan-de-Doperkerk is een van de drie betonnen kerken in Brussel. De bouw duurde niet langer dan vijftien maanden; in 1931 werd er begonnen onder leiding van architect Joseph Diongre. Die volgde het traditionele plan met Latijns kruis, maar koos ervoor om de 56 m hoge klokkentoren tegen de gevel te plaatsen. De natuursteen uit Brauvilliers werd gebruikt voor de buitenparementen, terwijl binnen in het gebouw verschillende soorten Belgisch marmer in overvloed zijn gebruikt. Parabolische bogen, geïnspireerd op de betonnen structuren van de hangars van Orly van architect Eugène Freyssinet, geven de beuk een lichte, luchtige uitstraling, die prachtig wordt verlicht door een uniek geheel aan felgekleurde glas-in-loodramen. Deze niet-figuratieve glas-in-loodramen in 604 geprefabriceerde claustra's werden getekend door Diongre, maar komen rechtstreeks uit het Brusselse atelier van Fernand Crickx. Ze werden in 2004 zorgvuldig gerestaureerd. Op een zonnige dag creëren ze een magisch lichtspel door geel, oranje en rood te combineren met hemels blauw. In de beuk werden tussen de twee niveaus van traveeën de mozaïeken van de twaalf apostelen geplaatst, die werden ontworpen door Pierre de Vaucleroy. (Beschermd 29/02/1984)