Niet alleen de stages in Parijs, Lyon en een aantal Duitse steden, maar ook zijn leertijd bij Victor Horta zijn voor Antoine Courtens belangrijk. Horta was op dat moment het Paleis voor Schone Kunsten in Brussel aan het bouwen. Hij was de logische kandidaat om het Hôtel Haerens en het Palais de la Folle Chanson te ontwerpen, beide gebouwd in 1928. Voor dat laatste gebouw profiteerde de architect van de hoek door een rotonde te creëren waar beide muren samenkomen, merkwaardig genoeg bekroond door een stervormig element met daarop een eivormige koepel. De gevels, met hun vele rijen vensters, komen uit op de Generaal Jacqueslaan en de Lied Van Sotternieënlaan, waarnaar het gebouw is vernoemd. Op de gevels zitten loggia's aan de boven- en onderkant, waardoor een spel van uitsparingen en uitsteeksels ontstaat dat typerend is voor de art-decostijl die Antoine Courtens uitdroeg. De hal, versierd met een combinatie van grijs Sint-Anna-marmer en geaderd zwart marmer op de vloer, verguld travertijn op de muren, matglazen lantaarns, artistiek smeedijzerwerk en stalen radiatorkasten, toont hoe verfijnd het interieur is ontworpen. De reputatie van de architect bracht Baron Empain ertoe hem de opdracht te geven een wooncomplex te bouwen in de Laurentides, in Canada, met de naam l'Esterel. (Beschermd 08/08/1988 en 25/10/2001)