De Solboschwijk, ooit onderdeel van het uitgestrekte Zoniënwoud, begon zijn transformatie tot stedelijk gebied met de Wereldtentoonstelling van 1910. Na de Eerste Wereldoorlog vestigde de Université Libre de Bruxelles er haar campus. Langs het zuidelijke verlengde van de Natiënlaan ontstond een van de meest prestigieuze residentiële wijken van Brussel. De wijk profiteerde van het pittoreske 'Engelse' landschap van het Terkamerenbos, dat ook invloed had op de stedenbouwkundige regels. Talrijke voorbeelden van verfijnde architectuur uit het interbellum dragen bij aan de unieke sfeer. De wandeling voert langs art-decopareltjes zoals de Villa Empain van Michel Polak, die met grote zorg werd gerestaureerd.

Langs de route vinden we, naast art deco, ook huizen in andere, verwante of contrasterende stijlen uit het interbellum, ontworpen door architecten als Henry van de Velde, Stanislas Jasinski, Jacques Obozinski en Alexis Dumont. Deze gebouwen geven een inkijk in de woonconcepten van die tijd, waaronder de opkomst van elegante invloeden uit het Amerikaanse woonmodel.