Beroepsonderwijs was sterk in opkomst en reeds in 1913 waren er plannen om een Institut des Arts et Métiers te bouwen. Door de oorlog liep het project vertraging op. Uiteindelijk kreeg het in 1926 vorm toen ingenieur-architect Eugène François de opdracht kreeg om plannen te maken voor een uitgebreid complex, met de hulp van architect Alexis Dumont. Het complex kon gebruikmaken van een terrein dat beschikbaar werd na de sloop van het gemeentelijke slachthuis. Het is ontworpen in een monumentale art-decostijl. Een duidelijke asymmetrie kenmerkt de originele gevel door de in het oog springende rotonde aan de rechterkant. Onderaan de rotonde bevindt zich een ringvormige ingang met drie deuren met een geometrisch ontworpen smeedijzeren hekwerk. Twee pylonen met pyramidevormige top flankeren dezelfde rotonde, waaraan zeven traveeën zijn toegevoegd. De eerste twee, waar de conciërgewoning en de bibliotheek zich bevinden, gaan vooraf aan een derde, grotere ruimte met een extra ingang. De laatste vier, die identiek zijn, bevatten op geregelde afstanden uitlopende steunberen die bijdragen aan de uitgesproken verticaliteit van het gebouw. Die wordt gecompenseerd door de horizontaliteit van de registers, die afwisselend bestaan uit klein graniet, gele baksteen en beglaasde gevelopeningen. Het beeldhouwwerk, uitgevoerd door Marcel Rau en Jean Canneel, maakt het geheel compleet. Het bestaat uit tien achthoekige medaillons met de emblemen van de Kunsten en Ambachten op de derde verdieping, vier zittende beelden van 2,40 m hoog bovenop de steunberen van de rotonde en een vergulde bronzen beeltenis van Sint-Michiel die de draak verslaat, die boven de hoofdingang prijkt. Het interieur is ook zorgvuldig ingericht in typische art-decostijl. (Beschermd 19/08/2024)