In 1931 schonk George Eastman – de filantroop die fotografie dankzij Kodak voor iedereen toegankelijk maakte – een bedrag aan de Openbare Onderstand van de Stad Brussel voor de bouw van een tandheelkundige kliniek voor kansarme kinderen. Eastman financierde gelijkaardige centra in Rochester, Londen, Rome, Stockholm en Parijs. De keuze viel op het Leopoldpark en op architect Michel Polak. De Zwitserse architect, bekend van het nabijgelegen Résidence Palace en volledig mee met de modernistische stroming, ontwierp een strakke gevel met plat dak, waarin de volumewerking primeert. De monumentale inkom wordt extra kracht bijgezet door een grote, gestileerde smeedijzeren creatie van de Brusselse meester-ijzersmid Alfred François. Binnen leidt de met kostbaar marmer beklede inkomhal naar de kantoren en de kinderverwachtingszaal, versierd met schilderijen van Camille Barthélémy rond het thema van de Fabels van La Fontaine.

In 2011 kreeg het gebouw, dat bestemd werd voor het Huis van de Europese Geschiedenis, een hedendaagse uitbreiding. Sinds de opening in 2017 nodigt het museum bezoekers uit om het gedeelde verleden van Europa beter te begrijpen.