Een lange gang leidt naar een binnenplaats met een opmerkelijke 17e-eeuwse gevel. Dit is een overblijfsel van het voormalige landgoed van het klooster van Onze-Lieve-Vrouw van de Roos van Jericho. Het huis, met zijn rijke allegorische decor, dankt zijn naam aan de buste van de godin van de oorlog in het midden van de gevel. Het werd gebouwd door de architect Jean Cosyn rond 1697 en doet denken aan het Maison des Boulangers, nu Den Coninck van Spaigniën, dat hij restaureerde op de Grote Markt nadat het was gebombardeerd in 1695. Het Bellonahuis werd in 1913 aangekocht door de stad Brussel dankzij Karel Buls en heeft in de loop der jaren verschillende huurders gehuisvest. In 1980 werd het op initiatief van schilder en decorontwerper Serge Creuz een plek gewijd aan de herinnering aan live optredens en een ontmoetingsplaats voor alle professionals in de podiumkunsten. In 1995 plande Creuz een glazen dak over de binnenplaats om de ruimte beter te benutten. Dit glazen gebogen dak van 300 m², dat werd toevertrouwd aan architect Olivier Noterman in samenwerking met ingenieur René Greisch, wordt op slechts vijf punten gedragen en vormt een echt technisch hoogstandje. Sinds de komst van Mylène Lauzon als directeur van het Bellonahuis in januari 2015, is het een plek van onderzoek en reflectie geworden, gewijd aan het creatieve proces, een hulpmiddel voor podiumkunstenaars en iedereen die geïnteresseerd is in het maken van scenische teksten.