Geografisch gezien werd de Sint-Pieter en Pauluskerk gebouwd tussen de buiten gebruik gestelde Sint-Niklaaskerk en de Sint-Pieterskerk, waarvan alleen de Romaanse toren nog over is. Op vraag van het aartsbisdom werden twee krachtige torens tegen de gevel opgericht als herinnering aan beide monumenten, die allebei deel uitmaken van de geschiedenis van de stad. Architect Henri-Julien De Ridder tekende dit krachtige gebouw, dat in 1935 werd opgetrokken. Het is modernistisch maar bevat verwijzingen naar het verleden, zoals de kerken van het Maasland met hun twee krachtige klokkentorens tegen de gevel. In dit geval is de structuur van gewapend beton bekleed met baksteen, terwijl het interieur is bedekt met pleisterwerk. Ruime tongewelven duiken op regelmatige basis over de hele breedte van het enkele schip op. De verbazingwekkende ajour bas-reliëfs, zoals die op het boogveld van de hoofdingang, zijn het werk van Paul Stoffijn.