De bouw van het huis van bankier David van Buuren en zijn echtgenote Alice ging van start in 1928, onder toezicht van de Brusselse architecten Léon Govaerts en Alexis van Vaerenbergh. Het duo ontwierp een woning die op magistrale wijze de moderniteit van hun tijd uitstraalt: zowel in het interieur als aan de buitenkant is de stijl art deco. De echtgenoten van Buuren waren mecenas en verzamelaars. Ze decoreerden hun woning met smaak en voorzagen de salons van schilderijen van grote meesters, beeldhouwwerken en zeldzame voorwerpen. Het houtwerk, het meubilair, de tapijten en de kunstwerken vormen een harmonieus schrijn met verschillende kleuren. Niet-figuratieve glas-in-loodramen van de Nederlander Jaap Gidding verlichten de grote hal en het bureau. Al snel besloot het echtpaar deze uitzonderlijke plek te bestendigen door er een museum van te maken. Voor de tuin deden ze een beroep op de landschapsarchitect Jules Buyssens. Op het smalle, hellende terrein legde hij een ‘pittoreske tuin” aan met een groenzaal, een kruidenperk, vijvers, een bloemenmuur, rotsen, heideperken en coniferen rond een centraal grasperk. Het taxuslabyrint werd in 1968 aangelegd door René Pechère die werkte rond het thema van het ‘Hooglied’. Het tennisveld verving hij door een rozentuin en hij ontwierp ook de ‘tuin van het hart’, een van de attracties van deze locatie. (Beschermd – 17/04/1997)