Het gaat hier om het enige openbare zwembad met Olympische afmetingen in Brussel. Het is vernoemd naar de minister van Volksgezondheid, Louis Namèche, die tussen 1968 en 1971 een aantal zwembaden en sportcentra in het hele land inwijdde. Het werd in 1969 gebouwd door het architectentrio Raoul Brunswyck, Odon Wathelet en Henri Aelbrecht. Ze werkten lange tijd samen, met hun complementaire persoonlijkheden: Brunswyck, meer een verkoper, was verantwoordelijk voor de contacten met klanten; Wathelet was de technicus; en Aelbrecht de kunstenaar-tekenaar. Brunswyck en Wathelet waren partners en vestigden hun kantoor in 1965 op Villegaslaan 31 in Ganshoren, in het verlengde van een rij van vier gebouwen die ze eind jaren 1950 hadden gebouwd. Het zwembad draagt de kenmerken van het brutalisme, met zijn massieve vormen en ruwe materialen, waardoor de dragende structuur van het gebouw zichtbaar blijft. De gevels zijn afgewerkt met verschillende materialen: bakstenen met schuine voegen, gegroefd, getextureerd en glad beton. De architectuur van Brunswyck en Wathelet wordt gekenmerkt door een uitgesproken smaak voor detail en versiering, soms in een bijna barokke stijl. Bovenaan fungeren een reeks indrukwekkende rechthoekige geperforeerde modules als effectieve zonneschermen. Buiten worden de betonnen fonteinbassins (niet meer in gebruik) gevoed door een monumentale betonnen waterspuwer. Bij de ingang een detail van de rode buisvormige balustrade met een bijna zweepslagachtige beweging. Binnen zijn de aluminium deuren en hun dubbele kruiskozijnen origineel.