De priorij van het Rood Klooster werd gesticht door kluizenaars die zich vestigden in het Zoniënwoud. Ze kregen toestemming om er cellen en een kapel te bouwen, die in 1369 werd ingewijd. De hertogen van Brabant zorgden voor een aanzienlijke financiering van deze eerste gemeenschap, die in 1373 de regel van Sint-Augustinus aannam. De Bourgondische prinsen en hun opvolgers zorgden voor de welvaart van de priorij, die bleef groeien tot ze in 1784 werd opgeheven. De charme van de plek bleef een enthousiast publiek aantrekken. In 1884 werd er zelfs een kiosk ingericht in de molenaarswoning en in 1902 werd een restaurant geopend in de voormalige vertrekken van de prior. Het complex werd in 1910 gekocht door de Belgische staat. De priorwoning, het enige overblijfsel van het voormalige klooster, huisvestte ooit de kapittelzaal, de slaapkamers van de kanunniken en de vertrekken van de prior. Het gebouw grensde aan de nu verdwenen kerk en onderging aanzienlijke verbouwingen in de 18de eeuw. Zo heeft de hoofdgevel een klassieke uitstraling, terwijl aan de achterkant enkele spitsboogramen bewaard bleven. De prachtige 14e-eeuwse dakconstructie is nog steeds aanwezig en biedt nu onderdak aan een kolonie vleermuizen. De priorwoning werd sinds 1998 niet meer gebruikt. Onlangs werd ze grondig gerestaureerd door de dienst Grondregie van het Brussels Hoofdstedelijk Gewest. De werken werden voltooid in mei 2022. De woning zal binnenkort dienstdoen als multifunctioneel sociaal-cultureel centrum. (Beschermd - 16/11/1965)