Over Belgisch Congo werden ook films gedraaid, vooral in de jaren 1950. Stuk voor stuk zijn ze bedoeld om de aanwezigheid van België in Congo te rechtvaardigen of om de weldaden te tonen van grote bedrijven die zich in Congo hadden gevestigd, van de Kerk en de Belgische staat. Zo vertolken ze een paternalistisch discours en bejubelen ze de ‘beschaving’ die werd gestart door Leopold II. Na de vertoning van de propagandafilms volgt een bespreking. De deelnemers worden aangezet tot deelname aan het debat, onder meer over hoe dit ook nog vandaag een weerklank vindt.