Het pand waarin later het atelier van schilder Marcel Hastir zou worden gevestigd, werd gebouwd in 1860. De Leopoldwijk was in volle ontwikkeling en het Luxemburgstation was nog maar net geopend. Rond 1900 werd een achterbouw toegevoegd, waar de hogere kringen genoten van dansen, schermen en gymnastiek. In 1927 kocht de Belgische afdeling van de Theosofische Vereniging het complex en nam er haar intrek. In 1935 betrok de schilder Marcel Hastir, die zich net bij deze beweging had aangesloten, de tweede verdieping van het huis. Hij zou er al snel zijn kunst beoefenen. Tijdens de Tweede Wereldoorlog aarzelde Hastir niet om onder de dekmantel van een teken- en schilderschool onderdak te bieden aan verzetsmensen. Hij stelde zijn stencilmachines beschikbaar om antinazipamfletten te drukken en identiteitspapieren te vervalsen om zo levens te redden. Later breidde Hastir zijn activiteiten op het gebied van muziek, theater en filosofie uit. Hij nodigde tal van bekende personen uit om te komen spreken in zijn atelier, zoals Pater Pire, Alexandra David-Néel en Lanza del Vasto, een leerling van Gandhi. Hij liet er musici optreden zoals Charles Trenet, Jacques Brel en Barbara, en organiseerde concerten van Lola Bobesco en dans voorstellingen van Maurice Béjart. Zijn atelier werd op het nippertje van de sloop gered en bleef bewaard zoals het was toen hij in 2011 overleed. Het leeft verder onder auspiciën van de Stichting Atelier Marcel Hastir, dankzij een programma van concerten, voorstellingen en voordrachten die de sfeer van het gebouw ten volle benutten. (Beschermd - 23/03/2006)